Leszek Chudeusz (ur. 12.04.1954) – środkowy (203 cm), wychowanek Śląska Wrocław, wieloletni reprezentant Polski. W zespole „Wojskowych” spędził całą karierę i rozegrał w Śląsku aż 13 sezonów z rzędu (347 spotkań ligowych w latach 1971–1984). Wspominany jako boiskowy twardziel i zabijaka, prywatnie to człowiek z dużym poczuciem humoru i dystansem do siebie. W latach 70. i 80. jako jeden z nielicznych polskich zawodników biegle mówił po angielsku, dzięki czemu zaprzyjaźnił się z pierwszym czarnoskórym koszykarzem w polskiej ekstraklasie – Kentem Washingtonem. Z wrocławską drużyną Chudeusz zdobył wiele trofeów i wyróżnień:
● 4 Mistrzostwa Polski (1977, 1979–1981),
● 2 Wicemistrzostwa Polski (1972, 1978),
● 3 brązowe medale Mistrzostw Polski (1973, 1974, 1982),
● 4 Puchary Polski (1972, 1973, 1977, 1980),
● ćwierćfinał Pucharu Europy – poprzednika Euroligi (1978),
● ćwierćfinał Pucharu Saporty (1979).
Z Orzełkiem na piersi wystąpił 168 razy. W 1979 roku – pod wodzą Jerzego Świątka – zajął 7. miejsce na Mistrzostwach Europy rozgrywanych w Turynie (wspólnie z Ryszardem Prostakiem i Dariuszem Zeligiem z mistrzowskiego Śląska). W 1972 roku reprezentował Polskę na Mistrzostwach Europy U18, na których biało-czerwoni zajęli 10. miejsce.
Jest starszym bratem Jerzego Chudeusza, wieloletniego trenera Śląska Wrocław.
